آدمی با وجود عقل و فراست چرا مغلوب آن شیطان میگردد و بدلالت سوء او مسارعت مینماید و مرتکب نامرضیات حق جل شانه میشود؟
جواب : شیطان فتنه و بلاست که حضرت حق سبحانه و تعالی از برای ابتلا و آزمایش عباد مسلط ساخته است و او را از نظرشان مستور فرموده است و بر احوال او ایشان را اطلاع نداده و او را بر احوال اینان بینا گردانیده است و در رگ و پوست شان در رنگ خون جاری داشته ( است )؛ سعادتمندی باشد که ازکید و مکر چنین بلا بحفظ خداوندی جل شانه محفوظ ماند مع ذلک حضرت حق سبحانه و تعالی و کلام مجید خود کید اورا بضعف یاد فرموده است و سعادتمندان را دلیر ساخته بلی به اعانت خداوندی جل سلطانه شیطان با آن تسلط حکم روباه دارد و بی امداد فضل او شیر درنده است . مصرع : تومرا دل ده و دلیری بین روبه خویش خوان و شیری بین .
جواب دیگر : آنکه شیطان از راه هواهای آدمی می درآید وبمشتهیات او را دلالت مینماید ناچار باعانت نفس اماره که دشمن خانگی اوست بروی نصرت مییابد و او را منقاد خود میسازد کید شیطان فی حد ذاته ضعیف ست که بیاری دشمن خانگی کار خود میکند فی الحقیقه بلای ما ( نفس ) اماره ماست که دشمن جانی ماست هیچکس دشمن خود نیست مگر این خسیس ؛ دشمن بیرونی او بامداد او کار خود میکند . پس اول سر نفس خود باید برید واز انقیاد نفس خود باید برآمد و او را خوار و زار باید داشت سر برادر( قرین – شیطان) در ضمن این جهاد بریده خواهد شد و خوار و زار خواهد گشت . حجاب راه این کس ، نفس این کس ست و برادر خارج از مبحث ست که از دور بشرور دعوت مینماید واز صراط مستقیم بسبل میخواند بعد از انقیاد نفس دفع آن دشمن خارجی بامداد خداوندی جل سلطانه باسهل وجوه متصور ست . ” ان عبادی لیس لک علیهم سلطان ” ، بشارتی ست مرآن عباد را که از رقت نفس برآمده اند و بعبادت معبود حقیقی ساخته والله سبحانه الموفق .
مکتوب 33 دفتر سوم
