در بیان ضرورت بیعت با پیر زنده

حضرت مجدد رضی الله تعالی عنه فرموده که صحابه کرام بعد رسول کریم صلی الله علیه و سلم ، بیعت ابابکر و عمر و عثمان و علی رضی الله عنهم کردند . مقصود از این بیعت فقط امور دنیا نبود ، بلکه کسب کمالات باطنی هم بود .

اگر کسی گوید که فیض اولیاء بعد موت آنها باقیست پس طلب کردن شیخ دیگر عبث است . گفته شود که فیض اولیاء بعد موت آنقدر نیست که ناقص را بدرجه کمال رساند الا نادر . اگر فیض بعد موت همان قسم باشد که در حیات باشد ، پس تمام اهل مدینه از عصر پیغمبر خدا تا این وقت برابر اصحاب باشند و نیز هیچ کس محتاج صحبت اولیاء نباشد . چگونه فیض مرده مثل زنده باشد که در مفیض و مستفیض ، مناسبت شرط است و آن بعد وفات مفقود . آری بعد فنا و بقا که مناسبت باطنی حاصل شود ، فیض از قبور توان برداشت ، لیکن نه آن قدر که در حیات باشد . والله تعالی اعلم .

ارشاد الطالبین صفحه 27 – حضرت قاضی ثناء الله پانی پتی رحمة الله علیه